Mixed feelings bij Sep na prachtig optreden in semi’s 400m horden EK U18

Na het goeie optreden van Sotra, AV34 en Staa atleet Sep de Jong op het EK U18 in Jeruzalem in de series kwam hij een dag later alweer in actie voor de start van zijn halve finale.
Na een goeie nachtrust stond de wekker om 06.00u voor de goeie voorbereidingen daarvoor.
In de warming-up werd iets meer aandacht besteed aan wat algemeen werk om de wedstrijd van de dag ervoor er uit te werken. Dat lukte goed blijkens de opmerking van Sep dat hij naar de call-room vertrok met een gevoel dat het in de halve finale nog wel eens wat sneller zou kunnen gaan.
Dus ook met, misschien wel het belangrijkste, het zelfvertrouwen voor de uitvoering van het race-plan zat het wel goed. Geen verandering daarin, dus 2 horden in 14-pas en de rest in 15, alleen wat meer actieve uitvoering van het 15-pas ritme in met name het stuk van horde 4 t/m 8. Daarna de hordes zo goed mogelijk blijven nemen en kijken wat er nog in de tank zit.
Zo gezegd zo gedaan. Na een eerste valse start, zonder overigens consequenties voor de atleten, was duidelijk dat er één duidelijke favoriet was voor de overwinning en drie anderen, w.o. Sep, die zouden gaan strijden om de overige 2 rechtstreekse finaleplekken. Ook al was Sep van hen de minst snelste op papier, hij bleef knokken voor wat hij waard was. Na de laatste horde in de uitloop naar de finish waren een Italiaan en Fransman net even sneller en werd Sep dus 4^e. Zijn tijd was echter van een geweldig mooi niveau; 52.96s! Weer 0.4s sneller dan de dag ervoor. Op het toernooi binnengekomen met een tijd van 53.80 deed Sep dus uitstekende zaken door Jeruzalem over een paar dagen te gaan verlaten met een pb van bijna 1s sneller dan hij was binnengekomen.
Daarna werd het nagelbijten en wachten op de uitslag van halve finale nummer 2. Niet zozeer om de plekken 1 t/m 3, al wist de Nederlander Tijm Oosterom een 3^e plek en dus finale plaats te behalen in een heel scherpe pb eindtijd van 52.27, maar om de tijd van de nummers 4 en 5. Het was dan ook even slikken dat Sep’s tijd 0.21s te langzaam was om door te mogen naar de finale. Met zijn tijd was hij namelijk de nummer 9… Zoiets als 4^e worden en net een medaille missen.
Gelijktijdig siert het de topatleet in Sep dat hij in de finale had willen staan en niet als de nummer 9 er net naast. “Het zal vast nog wel zakken dat ik de finale heb gemist en dat de boventoon gaat worden dat ik het gewoon heel goed heb gedaan, zei Sep. Ik heb hier misschien wel de mooiste week van m’n hele leven. Ik ga vanmiddag en morgen nog even de teamleden lekker aanmoedigen, sprak hij z’n gevoelens uit, en dan komt het helemaal goed als ik weer naar huis ga”.
En daarmee dus inherent aangevend meer dan een geslaagd debuut op een toernooi te hebben gemaakt. Inderdaad prachtig gedaan Sep; klasse met een grote K!